സതി അങ്കമാലിയുടെ കവിത

പ്രണയം വസന്തങ്ങളെ കൊണ്ടു വരും
ആകെ പൂത്ത് തളിർത്ത്..
ഉള്ളിൽ  അതങ്ങനെ പടർന്നു കിടക്കും

ഓരോ കാറ്റിലും
നാം ഇങ്ങനെ കണ്ണിൽ നോക്കി
കണ്ണിൽ നോക്കി 
ലോകമൊരു കിളികൂടുപോലെയായി...
ഇനിയീ പാട്ടു മുഴുവൻ നമ്മുക്കാണ്
പുഴയും പൂവും ശലഭങ്ങളും.

പ്രണയിക്കുമ്പോൾ നാം
ഭ്രാന്തമായി തന്നെ
പ്രണയിക്കണം
ഭ്രാന്തമായി തന്നെ.

പിന്നീടത്
പതുക്കെ പതുക്കെ
ചോർന്ന് പോകും

അപ്പോ ഗാഢമായി  നൊന്ത് നൊന്ത്
നൊന്ത് നൊന്ത്..

 സ്നേഹം പിടിച്ചു വാങ്ങാൻ എനിക്കിഷ്ടമാണ്.
ഭ്രാന്തമായി തന്നെ പിടിച്ചു വാങ്ങാൻ
.നമ്മുക്കായി വസന്തങ്ങൾ
ഇനിയും വരും