അയോധിദാസ പണ്ഡിതർ : ദലിത് ചരിത്രത്തിന്റെയും സാഹിത്യത്തിന്റെയും മുൻഗാമി സ്റ്റാലിൻ രാജാംഗം.

ഇന്ത്യൻ ദലിത് രാഷ്ട്രീയ ചരിത്രത്തിൽ തമിഴ്നാടിന് പ്രത്യേക സ്ഥാനമുണ്ട്. പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനം മുതൽ വിവിധ ബുദ്ധിജീവികളും നേതാക്കളും ഒന്നിലധികം പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ / അസോസിയേഷനുകൾ, മാസികകൾ എന്നിവയുടെ ആവിർഭാവത്തിന് കാരണമായി. ബി. ആർ അംബേദ്കറുടെ രാഷ്ട്രീയ വരവ്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സമകാലികർ, തമിഴ്നാട്ടിൽ നിന്ന് - എം.സി. രാജ (1883-1943), റെട്ടൈമലൈ ശ്രീനിവാസൻ (1859-1945), മീനാംബാൾ (1904-1992), എൻ. ശിവരാജ് (1892-1964) എന്നിവർ അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം പ്രവർത്തിച്ചു. പക്ഷേ, അയോധിദാസ പണ്ഡിതർ (1845-1914) ഈ നേതാക്കളുടെ ഒരു മുൻഗാമി ആയിരുന്നു എന്നതിൽ സംശയമില്ല.

പരമ്പരാഗത വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെയും ചെന്നൈയിൽ നിന്നുള്ള സിദ്ധ വൈദ്യശാസ്ത്ര പരിശീലകരുടെയും പിന്തുണയുള്ള ഒരു കുടുംബത്തിൽ 1845 ൽ ജനിച്ച അയോദി താസിന്റെ മുത്തച്ഛൻ കാന്തപ്പൻ ബ്രിട്ടീഷുകാരുടെ വസതികളിൽ ഒരു ബട്ട്ലറായി ജോലി ചെയ്തു. ബ്രിട്ടീഷുകാർക്കിടയിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന ബട്ട്ലർമാർ സ്ഥിരമായി ദലിതർ ആയിരുന്നു.കൊൽക്കത്തയിലെ ഏഷ്യാറ്റിക് സൊസൈറ്റിയുടെ (1784) പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട് 1812 ൽ ചെന്നൈ എഡ്യൂക്കേഷൻ സൊസൈറ്റി സ്ഥാപിതമായപ്പോൾ, ചെന്നൈ ജില്ലാ കളക്ടർ എല്ലിസ് പ്രധാനപ്പെട്ട തമിഴ് ഗ്രന്ഥങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്ന പ്രക്രിയയിലായിരുന്നപ്പോൾ,അദ്ദേഹത്തിന് തമിഴ് ക്ലാസിക് തിരുക്കുറൽ നൽകിയത് കാന്തപ്പൻ ആയിരുന്നു.

ഊട്ടി മദ്രാസ് പ്രസിഡൻസിയുടെ വേനൽക്കാല തലസ്ഥാനമായതിനാൽ ബ്രിട്ടീഷുകാരെ സേവിക്കുന്ന ജീവനക്കാരെ മാറ്റിയപ്പോൾ കാന്തപ്പനെയും ഹിൽ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് മാറ്റി ഊട്ടിയിൽ വളർന്നഅയോധിദാസ പണ്ഡിതർ ആദിവാസികളെ സംഘടിപ്പിച്ചുകൊണ്ടാണ് തന്റെ സാമൂഹിക പ്രവർത്തനങ്ങൾ ആരംഭിച്ചത്. പിന്നീട്, ദ്രാവിഡ പാണ്ഡ്യൻ മാസിക സ്ഥാപിക്കുന്നതിലും ജനങ്ങളുടെ ഭൂമി, വിദ്യാഭ്യാസം, മറ്റ് പൗരാവകാശങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്കായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന ദ്രാവിഡ മഹാജനസഭ സ്ഥാപിക്കുന്നതിലേക്കും ഇത് നയിച്ചു.

സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ സമയത്ത് ഇന്ത്യ നിർദ്ദേശിക്കപ്പെടുന്ന ആശയത്തിന്റെ ആദ്യകാല വിമർശകരിൽ ഒരാളായിരുന്നു അദ്ദേഹം. ഇത് കേവലം ബ്രാഹ്മണ രാഷ്ട്രീയ വർഗ്ഗത്തിന്റെ നേട്ടങ്ങൾ നിറവേറ്റുന്നതായി അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. 1905 ൽ ബംഗാൾ വിഭജന വേളയിൽ സ്വദേശി പ്രസ്ഥാനം ആക്രമണാത്മകമാവുകയും അതിന്റെ സ്വാധീനം തമിഴ്നാട്ടിൽ അനുഭവപ്പെടുകയും ചെയ്തപ്പോൾ അയോധിദാസർ അതിനെ ശക്തമായി എതിർത്തു

                                

 ദേശീയതയോടുള്ള വിമർശനാത്മക സമീപനത്തിനും ദേശീയതയുടെ ഉയർച്ചയുടെ ഗുണദോഷങ്ങൾ വിശകലനം ചെയ്യുന്നതിനും അയോദിദാസരുടെയും അദ്ദേഹത്തിന്റ സമകാലികനായ റെട്ടൈമലൈ ശ്രീനിവാസന്റെ കൃതിയും ഇപ്പോഴും ഒരു ഉറവിടമാണ്. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ തമിഴ്നാട് രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ ചട്ടക്കൂടായി മാറിയ സംവരണത്തെക്കുറിച്ചും യുക്തിചിന്തയെക്കുറിച്ചും ബ്രാഹ്മണ വിരുദ്ധ പ്രസ്ഥാനങ്ങളെക്കുറിച്ചും ശബ്ദങ്ങൾ ഈ ദലിത് ബുദ്ധിജീവികളുടെ സൃഷ്ടികളിൽ കണ്ടെത്തുന്നു. ഇന്ന് നാം കാണുന്ന തമിഴ്നാടിന്റെ തനതായ രാഷ്ട്രീയ സ്വത്വത്തിന് അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ കാര്യമായ സംഭാവന നൽകിയിട്ടുണ്ടെന്ന് സമീപകാല ഗവേഷണങ്ങൾ തെളിയിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ബുദ്ധമതത്തിന്റെ നവോത്ഥാനം

ഒരു സാമൂഹ്യ പരിഷ്കർത്താവ് എന്ന് വ്യാപകമായി അറിയപ്പെടുന്ന അയോദി ദാസിന്റെ സാംസ്കാരിക മേഖലയിലെ സംഭാവനയും ശ്രദ്ധേയമാണ്. ഇന്ത്യയിലെ ബുദ്ധമതം നവോത്ഥാന കാലഘട്ടത്തിലൂടെ കടന്നുപോയപ്പോൾ, മദ്രാസ് പ്രസിഡൻസിയിൽ അതിന്റെ ആവിർഭാവത്തിന് അദ്ദേഹം പ്രധാന പങ്കുവഹിച്ചു. അതോടൊപ്പം ബുദ്ധമതത്തോടുള്ള പൊതുവായ രണ്ട് സമീപനങ്ങളും വന്നു: കേവലം അതിന്റെ വ്യാപ്തി ആത്മീയവും വൈജ്ഞാനികവുമായ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് പരിമിതപ്പെടുത്തുക, മറ്റൊന്ന് സാമൂഹിക നവീകരണത്തിലൂടെയുള്ളതും . അയോദി രണ്ടാമത്തേത് തിരഞ്ഞെടുത്തു.

1898 ൽ അദ്ദേഹം ബുദ്ധമതത്തിനായി ഒരു സൊസൈറ്റി സ്ഥാപിച്ചു. ചെന്നൈ അതിന്റെ ആസ്ഥാനവും മറ്റു പല സ്ഥലങ്ങളിലും ശാഖകളുമായി. സമൂഹത്തിന്റെ പ്രവർത്തനം നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനും ഏകോപിപ്പിക്കുന്നതിനുമായി അദ്ദേഹം 1907 ൽ തമിഴൻ എന്ന പ്രതിവാര മാസിക ആരംഭിച്ചു. 1914 ൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണത്തെത്തുടർന്ന് അതിന്റെ പ്രവർത്തനം ഹ്രസ്വമായി തടസ്സപ്പെട്ടു, പിന്നീട് മറ്റുള്ളവർക്ക് പുതുക്കാനായി.

ബുദ്ധമതം രാജ്യത്തെ പല ആധുനിക നേതാക്കളെയും ബുദ്ധിജീവികളെയും ആകർഷിച്ചുവെങ്കിലും, അയോദി താസിന്റെ സമീപനം അദ്ദേഹത്തിന്റെ തെളിവുകൾ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള രീതിയിലൂടെയും ബുദ്ധമതത്തിന്റെ ഡോക്യുമെന്റേഷനിലൂടെയും വേറിട്ടുനിൽക്കുന്നു, ബുദ്ധമത രചനകളിൽ അദ്ദേഹം നൽകിയ സംഭാവനയുടെ സാക്ഷ്യമായി തമിഴൻ മാസിക നിലകൊള്ളുന്നു.

ലിഖിതങ്ങൾ, പ്രതിമകൾ, സാഹിത്യ ലിപികൾ എന്നിവയ്ക്ക് പുറമേ, പരമ്പരാഗത നാടോടിക്കഥകൾ, ഉത്സവങ്ങൾ, വിശ്വാസങ്ങൾ എന്നിവയും ആയോടിദാസ് കണക്കിലെടുത്തു. ബുദ്ധമതം ഒരു കാലഘട്ടത്തിൽ ഇന്ത്യയിലുടനീളം വ്യാപിച്ചിരുന്നുവെന്നും ആധുനിക ചരിത്രം അംഗീകരിക്കുന്നു. ഈ വ്യാപകമായ ബുദ്ധമതത്തിന്റെ നിലനിൽപ്പ് കേവലം പ്രതിമകളിലൂടെയല്ല, മറിച്ച് ആളുകൾക്കിടയിൽ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്ത ചില രൂപങ്ങളിലൂടെയും ജീവിത രീതികളിലൂടെയും അവശേഷിച്ചു, അവ ഒരു നിശ്ചിത സംസ്കാരത്തിന്റെ വശങ്ങളാണ്.

മതപരമായ കടന്നുകയറ്റം മൂലം ഗ്രന്ഥങ്ങളും പ്രതിമകളും മറ്റ് ദൃശ്യ തെളിവുകളും നശിപ്പിക്കപ്പെടുമെന്ന് അയോഡി താസ് വാദിച്ചു, എന്നാൽ ബുദ്ധമതത്തിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട ജീവിത രീതികൾ തെളിവായി തുടരുന്നു. ബുദ്ധമതത്തിന്റെ എതിരാളികൾക്ക് ഈ മതത്തിന്റെ അംശം പൂർണ്ണമായും ഇല്ലാതാക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല, ഒന്നുകിൽ പുതിയ രൂപങ്ങൾ നിർബന്ധിതമാക്കുകയോ നിലവിലുള്ള ചട്ടക്കൂടിനെ വളച്ചൊടിക്കുകയോ ചെയ്തു.

തമിഴ്നാട്ടിൽ അദ്ദേഹം മധുരൈ പാണ്ഡി മുന്നി, സേലം തലൈവേട്ടി മുന്നേശ്വരം തുടങ്ങിയ ക്ഷേത്രങ്ങളെ ഉദാഹരണമായി ഉദ്ധരിച്ചു, ബുദ്ധന്റെ ശിരഛേദം ചെയ്ത പ്രതിമകൾക്ക് പകരം പ്രാദേശിക ദേവതകളെ സ്ഥാപിച്ചു. തല മാറ്റിസ്ഥാപിക്കുമ്പോൾ പ്രതിമയുടെ ശരീരം ബുദ്ധന്റെ ധ്യാന ഭാവമായി തുടരുമെന്ന്ദലിത്, ബുദ്ധ ചരിത്രങ്ങളെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു

 ആദ്യകാലത്തിനും ആധുനിക കാലത്തിനുമിടയിൽ എവിടെയെങ്കിലും ചരിത്രത്തിന്റെ ഗതിയിൽ വികലങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നുവെന്ന് അദ്ദേഹം അനുമാനിച്ചു. ർജ്ജ ഘടനയുടെ വിപരീതാവസ്ഥ കാരണം ആദ്യകാല ബുദ്ധമതക്കാരെ തൊട്ടുകൂടാത്തവരാക്കി. ഈ വികല പ്രക്രിയ ജാതി വിവേചനമായിരുന്നു.

ഈ വികൃതതയ്ക്കും പുന:സ്ഥാപനത്തിനുമുള്ള കാലവും കാരണവും കണ്ടെത്തുന്നത് ജാതി ഉന്മൂലനം ചെയ്യുമെന്ന് അദ്ദേഹം നിർദ്ദേശിച്ചു. സമൂഹത്തിലെ അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടവർ പുരാതന കാലത്തെ ബുദ്ധമതം സാക്ഷാത്കരിക്കണമെന്ന് വാദിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം ബുദ്ധമതത്തിന്റെ ചട്ടക്കൂടിൽ ആധുനിക രാഷ്ട്രീയം കെട്ടിപ്പടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

ചില ആളുകൾ ഒരു പ്രത്യേക സാമൂഹിക വിശ്വാസം സ്വീകരിക്കുന്നതാണ് തൊട്ടുകൂടായ്മയുടെ കാരണം എന്ന് അദ്ദേഹം നിർദ്ദേശിച്ചു. അതായത്, ചില ആളുകൾ ബുദ്ധമതം ആചരിച്ചതിനാൽ അവരെ അപമാനിക്കപ്പെട്ടവരായി കണക്കാക്കി. പിന്നീട്, ഈ വാദം ശരിവയ്ക്കുന്നതിന്, സമൂഹത്തിന്റെ മനസ്സിനെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നതിന് നിരന്തരമായ ശ്രമങ്ങൾ നടത്തി. കെട്ടിച്ചമച്ച ഈ കഥകളെയും സാഹിത്യത്തെയും തകർക്കാൻ അയോധി ദാസരുടെ നിരന്തരമായ ശ്രമങ്ങളാണ് തമിഴ് ദലിത് സാഹിത്യത്തിലെ ആദ്യ ശ്രമങ്ങൾ.

തമിഴ് ഭക്തി പുസ്തകങ്ങളായ സെക്കിഴാറിന്റെ പെരിയ പുരാണം, ഹരിചന്ദ്ര പുരണം, തിരു വള്ളുവരുടെ ജനന ചരിത്രം എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള വികലങ്ങളും കെട്ടിച്ചമക്കലുകളും അദ്ദേഹം അവലോകനം ചെയ്തു. ബദൽ ചരിത്രത്തിന്റെ ഘടന കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹം സജീവമായി ഇടപെട്ടു. ഇന്ദ്ര ദേശ സരിത്രാം (1912) അദ്ദേഹത്തിന്റെ തമഴൻ മാസികയിലെ ഒരു പരമ്പരയും പിന്നീട് ഒരു പുസ്തകമായി പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. ദലിതരുടെ വീക്ഷണകോണിൽ നിന്ന് അന്തർലീന രാഷ്ട്രീയത്തെക്കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദിവേദം (1912) എന്ന പസ്തകം ബുദ്ധന്റെ ജീവിത ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നു.

തമിഴിൽ വളരെയധികം പ്രാവീണ്യമുള്ള അദ്ദേഹം തമിഴ് ക്ലാസിക്കൽ എഴുത്തുകാരായ തിരുവള്ളുവ രും അവ്വയ്യാരും എഴുതിയ പുസ്തകങ്ങൾക്ക്ങ്ങ വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ എഴുതി. തിരുവള്ളുവറിനെ പറയ്യരുടെ പുരോഹിതനായി കണക്കാക്കുന്ന ശക്തമായ പാരമ്പര്യമുണ്ട് ( ഒരു ദലിത് ഉപജാതി). എന്നാൽ തമിഴ് സാഹിത്യത്തിന്റെ തുടക്കക്കാരനായ തിരുവള്ളുവരിനെ ആദ്യകാല ബുദ്ധമതക്കാരനായി പണ്ഡിതർ അവതരിപ്പിക്കുന്നു

ഉയർന്ന പെരുമാറ്റമുള്ള ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസമുള്ള ഒരു കൂട്ടം ആളുകളായി ദലിതരെ വീക്ഷിച്ച ആദ്യത്തെ ബുദ്ധിജീവികളിൽ ഒരാളാണ് അയദി ദാസർ .കൊളോണിയൽ കാലഘട്ടത്തിലെ അച്ചടിശാലയും പരമ്പരാഗത സാഹിത്യത്തോടുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ വൈജ്ഞാനിക സമീപനവും കൊണ്ട് ബദൽ ചരിത്രത്തിലേക്ക് തന്റെ സംഭാവന നൽകി.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംഭാവനകൾ ജാതി വിരുദ്ധ വ്യവഹാരത്തിന് ചരിത്രപരമായ തെളിവുകൾ നൽകുന്നുണ്ട് . ശ്രേണിയിൽ ദലിതരെ എന്നെന്നേക്കുമായി താഴ്ന്നവരായി കണക്കാക്കുന്നു എന്ന ആശയം അദ്ദേഹം തകർക്കുകായും ചെയ്യുന്നു , മനുഷ്യ നാഗരികതയുടെ തുടക്കം മുതൽ സമൂഹത്തിലെ ഒരു വിഭാഗത്തെ എങ്ങനെ നികൃഷ്ടരാക്കുമായിരുന്നുവെന്നതിനെ അദ്ദേഹം ചോദ്യം ചെയ്യുന്നു. ജാതി ഒരു സൃഷ്ടിയാണെന്ന് നിർദ്ദേശിക്കുന്നതിലൂടെ, അത് ശരിയാക്കാമെന്ന് അദ്ദേഹം നിഗമനം ചെയ്യുന്നു.

അയോധി ദാസരുടെ സമരം കൂടുതൽ പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായിരുന്നു. അടിച്ചമർത്തുന്നയാളുടെയും അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടവരുടെയും പെരുമാറ്റത്തിന്മേൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന കാരണങ്ങളും സാമൂഹിക നിർമിതിയും മനസിലാക്കുകയും ബദൽ ചരിത്രം നൽകുകയും ചെയ്യുന്ന മികച്ച തമിഴ് ബുദ്ധിജീവികളില്ല.

തുടക്കത്തിൽ, രണ്ട് വ്യത്യസ്ത ധ്രുവങ്ങളിൽ നിന്ന് ദലിത് ചരിത്രത്തെയും ബുദ്ധ ചരിത്രത്തെയും സമീപിച്ച അദ്ദേഹം പിന്നീട് രണ്ടും ലയിപ്പിച്ച് ബുദ്ധമതത്തിന്മേൽ അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ട ദളിതരുടെ പ്രതിഫലനമാണ് കണ്ടെത്തിയത്. ബുദ്ധമതത്തിന്റെയും ദലിതരുടെയും പുനരുജ്ജീവനത്തെ ഒരൊറ്റ ലെൻസിൽ നിന്ന് അദ്ദേഹം വീക്ഷിച്ചു, അതിനാൽ തന്നെ ബുദ്ധമതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.അയോധി ദാസ സർ ബുദ്ധമതം സ്വീകരിച്ച് 58 വർഷത്തിന് ശേഷമാണ് അംബേദ്കർ ബുദ്ധമതത്തിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്തത്.

എന്നിരുന്നാലും, കാലക്രമേണ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജോലി മറന്നു. 1990 കളുടെ അവസാനത്തിൽ ജ്ഞാന. അലോഷ്യസിന്റെ അയോധി ദാസ കൃതി തമിഴ് ദലിത് രാഷ്ട്രീയത്തിന് ഉത്തേജനം നൽകുകയും ഒന്നിലധികം രാഷ്ട്രീയ സംവാദങ്ങൾക്ക് തുടക്കമിടുകയും ചെയ്തു. വിതുത്തലായ് ചിരുതൈഗൾ കച്ചി (വി.സി.കെ) എന്ന രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടിയ്ക്ക് ഒരു പ്രധാന പ്രത്യയശാസ്ത്ര സ്വാധീനം നൽകുന്നതിൽ നിന്ന്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വാധീനം മുഖ്യധാരയിൽ സാവധാനം സ്ഥാനം കണ്ടെത്തി. പ്രമുഖ തമിഴ് എഴുത്തുകാരായ ജയമോഹനും വിനായക മുരുകനും യഥാക്രമം വെല്ലയ്യനൈ, വലം എന്നീ നോവലുകളിൽ അയോധി ദാസരെ കഥാപാത്രമാക്കി. പാ രഞ്ജിത്ത് സംവിധാനം ചെയ്ത മദ്രാസ്, കബാലി, കാല തുടങ്ങിയ ചിത്രങ്ങളിൽ അയോധി ദാസരെക്കുറിച്ച് പരാമർശമുണ്ട്.

ദലിത് ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ച് എഴുതുന്ന തമിഴ് പണ്ഡിതനാണ് സ്റ്റാലിൻ രാജാംഗം

അയോധി ദാസരേക്കുറിച്ച് ആറ് പുസ്തകങ്ങൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്.

പരിഭാഷ : രജിശങ്കർ പത്മബോധി